Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012

ΤΟ ΝΕΟ ΜΑΣ ΕΘΝΙΚΟ ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ


ΤΟ ΝΕΟ ΕΘΝΙΚΟ ΜΑΣ ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ



« Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν μπορώ να τα’ βρω.

Και καλλίτερα ίσως να μην τα βρω.

Ισως το φώς θα’ ναι μια νέα τυραννία.

Ποιός ξέρει τι καινούργια πράγματα θα δείξει».1



‘Ενας ορυμαγδός λέξεων διαχέει απ’ άκρη σ’άκρη την καθηγιασμένη χώρα που ψυχοραγεί επαιτώντας για μια ακόμα δόση της. Ένας χείμαρρος νεολογισμών από κουστουμαρισμένα ηχεία βομβαρδίζει τα φοβισμένα αυτιά· « ο νέος οδικός χάρτης της χώρας», «το διακύβευμα», «οι δάνειες δυνάμεις», «οι αγορές», « το P.S.I», «η εθνική σωτηρία», «η νέα αφήγηση», «η εθνική συνεννόηση».

Μα η εθνική μας φούσκα δεν  έχει τελειωμό · «να μπούμε μέσα στο κάδρο», «το πατριωτικό καθήκον», «οι γενναίες μεταρρυθμίσεις», «οι κόκκινες γραμμές», «οι φίλιες δυνάμεις», «θα ανεβούμε στα κάγκελα».

Στομφώδεις πομφόλυγες από χείλια  που κινούνται μηχανικά σε τούτο τον οργασμό της νέας εθνικής παπαγαλίας. Λέξεις κενές περιεχομένου που φοράνε τα περσινά τους ρούχα, μεταποιημένα όμως στα εργαστήρια υψηλής ραπτικής των Βρυξελλών.

Λέξεις στιλβωμένες που άλλα λένε,  μα άλλα εννοούν.

Οι γενναίες μεταρρυθμίσεις είναι η μείωση μισθών, η ελαστική εργασία είναι οι απολύσεις, η πείνα και η εξαθλίωση.

Ο νέος οδικός χάρτης είναι η διεθνής κηδεμονία του χρεωμένου μας προτεκτοράτου. Η Εθνική σωτηρία είναι η εξασφάλιση πληρωμής των τοκοχρεωλύσιων. Η νέα αφήγηση είναι το παλαιό παραμύθιασμα αυτών που κατάστρεψαν τη χώρα και τώρα έρχονται για να τη σώσουν.

Η εθνική συνεννόηση είναι το νέο νταλαβέρι, είναι « το να τα κάνουμε πλακάκια»,«να τα βρούμε» με τις δυνάμεις κατοχής.   

Οι σύντροφοι γίναν συνδαιτημόνες, οι τοκογλύφοι ονομάστηκαν δάνειες δυνάμεις, οι πατριδοκάπηλοι  πατριώτες και η πιο ύπουλη και στυγνή μορφή του καπιταλισμού απόκτησε  εύηχα ονόματα: χρηματο –

πιστωτικό κεφάλαιο, διεθνείς αγορές, funds. Στήθηκε η εθνική μαρμίτα

και ανακατεύει τα παλιά γνωστά σάπια υλικά φτιάχνοντας το χυλό της

νέας εποχής.Εκεί που χωράνε όλοι λωποδύτες και κλεπταποδόχοι,αντι-

πρόσωποι και ενδιάμεσοι,κομιστές και κολλητοί,διαχειριστές ,ταμείες

και   transfers,μπροστινοί και τροφοδότες, off shore σωτήρες ,φορομπή-

κτες και φοροαπαλλακτές.Εν τω μεταξύ μεγαλοπαράγοντες,μικρομέγα –

λοι εκδότες,καναλάρχες-εργολάβοι και κουμανταδόροι μιάς χώρας που

μονίμως μπερδεύει μεγάλες ιδέες με τις μεγάλες σκιές μικρών αναστη –

(1)

μάτων μπαινοβγαίνουν σε θεσμικά μέγαρα.Μπαινοβγαίνουν  στα θεσμικά «μαγαζιά» σε βραδυνά «σουαρέ», σαν τους κλέφτες από τις πίσω πόρτες και δε ντρέπονται να το δηλώνουν και επίσημως με περισσή έπαρση αλληλοκαρφωνόμενοι.Εκεί που χαράζονται ανερυθρίαστα οι νέοι οδικοί χάρτες της χώρας με έξωθεν εντολές.Εκει που όπως πρόσφατα μας μήνυσε η αρχιέρεια του εκσυχρονισμού σχεδιάζεται το  πολιτικό project της νέας εποχής .Μια εποχή που με το καλό μας επιφυλάσσει  μια κυβέρνηση αρίστων γεμάτη μικρούς Παπαδήμους. Εκεί στα συγκροτήματα και στις πρεσβείες που αυτή η νέα αριστοκρατία ,στη καλύτερη των περιπτώσεων,θα διαβάζει στα πεταχτά τα νέα προς υπογραφή μνημόνια για να μη ξοδεύει άσκοπα τον πολύτιμο πολιτικό της χρόνο.Η ιέρεια αποφάνθηκε ότι το κόμμα-σύστημα «έχει υποστεί  πολλαπλά πολιτικά κατάγματα» και ως εκ τούτου πρέπει να μετασχηματισθεί σε ένα  ΠΑΣΟΚ plus (sic).Εκεί στα εθνικά χαλκεία της λειψής περηφάνειας που μας απόμεινε συνομωτούν οι πρώην νταβατζήδες, με τους εξ αδιαιρέτου ιδιοκτήτες  της γαλάζιας πολυκατοικίας,παίζοντας το σενάριο του παλιού «ασφαλίτικου» κόλπου με τον καλό και τον κακό μνημονιακό ανακριτή.

Εκει που συναγελάζονται χαριεντιζόμενοι ο τέως Κος τίποτα με τον πληθωρικό «μαζί τα φάγαμε»,άσπονδοι δήθεν εχθροί αντιπρόε-

δροι αμφότεροι της προεδρευομένης μιζέριας μας· «...ο φονιάς με το θύμα αγκαλιά και η παρθένα με το σατανά».2

Μέσα σ’αυτόν τον κουρνιαχτό χρεοκοπίας αναζητείται ασθμένως ρόλος

κυβερνητικός για την «υπεύθυνη αριστερά»( tres sic),μια αριστερά με

λίγα λιπαρά μονίμως καλεσμένη «πρώτο τραπέζι-πίστα» στο έντυπο και

ηλεκτρονικό παραγκουβέρνο του τόπου.Μια αριστερά τόσο light ώστε να μη ανεβάζει την αντιστασιακή χοληστερόλη μιας κοινωνίας που ζυ –

μώνεται και σιγοβράζει στα εργαστήρια της καθημερινής ανάγκης.Μια

αριστερά με κυμαινόμενο φιλότιμο που κουρεύει στον προθάλαμο της

εξουσίας τις αναστολές της,έτοιμη για το μεγάλο παζάρι με τους κάθε

λογής μικρομεσαίους rookies της νεοτεχνοκρατίκ ρεαλπολιτικής .

Μιά αριστερά εν ολίγοις βολική,πρώτη ύλη για τα «αυριανά» μαγειρέ-

ματα στη κουζίνα του πολιτικού συστημικού αδιέξοδου .

Εν κατακλείδι το εθνικό μας λεξιλόγιο είναι μια θλιβερή κολεξιόν από

«αδειανά πουκάμισα» που μικροί στο ανάστημα πραγματευτάδες περιφέρουν σε τούτο το καθημερινό επιτάφιο των 8:00. Σε τούτη την παράλληλη κοινωνία προς την πραγματική, που άλλα λέγονται και άλλα

εννοούνται ·που κάποιοι κάνουν πως συζητούν για μιά δήθεν επαπει –

λούμενη μείωση μισθών στον ιδιωτικό τομέα,μιά μείωση όμως που στα

μουλωχτά έχει ήδη γίνει.Πίσω πάντα από τις κουρτίνες ,στον εθνικό μας

(2)

μπερντέ αποθεώνεται το θέατρο σκιών· ο καπετάν-Αντώνης μάχεται στα αντιμνημονιακά βούνα για τον 13ο και 14ο μισθό και ναι... κερδίζει

με κάτι μικρές απώλειες· χάνει τον 10ο ,τον 11ο και τον 12ο. Ο άλλος ο

«Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα»,ο Mr universal, αυτός ντε που έβαλε το

γεμάτο πιστόλι του Δ.Ν.Τ πάνω στο τραπέζι και έκανε τις αγορές να τρέ-

χουν για πάνες,ακροβατεί στο σχοινί της εκτροπής.Να παραμείνει λέει η κυβέρνηση Παπαδήμου στην εξουσία έως το τέλος του 2013. Η «εκλεγ -

μένη» τριαδική κυβέρνηση ,του «εκλεγμένου» πρωθυπουργού με ένα πρόγραμμα που ενέκρινε το εκλογικό σώμα μετά από μια δημοκρατική αντιπαράθεση απόψεων την προεκλογική περίοδο. Πούσαι καϋμένε Πε-

ρικλή και αμοιρέ μου Κάρολε να δείς τη νέα εποχή με στρας και με στρι-

γκάκι.Προσθέστε σ’αυτούς και τον εύθυμο joker της γαλάζιας πολυκα –

τοικίας  που σώζει ,τρομάρα του,την Ευρώπη από κοινωνικές αναταρα-

χές και τροφοδοτεί τα media με τσιτάτα της πλάκας και γκρίζο χιούμορ.

Σ’αυτό το προκρούστειο νέο λεξιλόγιο που οι συλλογικές συμβάσεις γίνονται ατομικές ,η  κοινωνική εξαθλίωση βαπτίζεται «δημοσιονομική»

προσαρμογή ,οι επίτροποι και οι τοποτηρητές λέγονται πια σύμβουλοι

και οι τραπεζίτες με σμόκιν αναλαμβάνουν  να στριμώξουν τους casual τραπεζίτες στα αλώνια των προνομιούχων μετοχών.

Όμως εμείς με άλλες λέξεις τρεφόμαστε και άλλα λόγια μας πρέπουν.

«Σαν πρόκες πρέπει να καρφώνονται οι λέξεις.

Να μην τις παίρνει ο άνεμος.» 3

Φευ! όμως συνήθισε το σαρκίο μας την ένδεια της γλώσσας ,βολεύτηκε

ο νους  στη θαλπωρή του αφρολέξ και στο delivery της οθόνης.

Και εμείς οι πολλοί ,οι αμέτρητοι ,οι πολτοποιημένοι τι κάνουμε πέρα από το να περιφέρουμε στα σαλόνια μας τις οργισμένες κραυγές μας;

Έχοντας βολευτεί στις βαρκούλες μας παλέυουμε να περάσουμε στην απέναντι όχθη με το όποιο κόστος ,κινητοποιώντας ανά πάσα στιγμή

τα κοινωνικά μας αντανακλαστικά ,έτοιμοι να θυσιάσουμε τον διπλανό

μας,τον άθλιο ταξιτζή,τον τεμπέλη δημόσιο υπάλληλο, τον αραχτό αγρότη  ,το βολεμένο της ΔΕΚΟ,τον κονομημένο φαρμακοποιό, τον

ενοχλητικό φορτηγατζή...τον...τον

Εμείς οι κακόμοιροι και σκυφτοί μ’ένα υπογάστριο που έμαθε όλα να τ’αλέθει,μυρηκάζουμε την εθνική μας μελαγχολία και υποχωρούμε συνέχεια πίσω από τις κόκκινες γραμμές που  χαράζονται όμως από το αίμα των ανέργων.

Εμείς οι υπόδουλοι και άβουλοι κοινωνοί αυτής της εικονικής κοινωνίας

των πάνελ,των ψευδεπίγραφων και προσχηματικών διαλόγων,βυθισμέ-

νοι στην ένοχη σιωπή μας ,υπάκουοι και πειθήνιοι περιμένουμε...

(3)



«Έτσι στη σκοτεινή ταβέρνα

πίνουμε πάντα μας σκυφτοί.

Σαν τα σκουλήκια,κάθε φτέρνα,

Όπου μας εύρει,μας πατεί.

Δειλοί,μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,

Προσμένουμε,ίσως,κάποιο θάμα!» 4 



1: Ποίημα του Κ.Καβάφη «Τα παράθυρα».

2: Τραγούδι του Δ.Σαββόπουλου «Ολαρία,ολαρά».

3: Ποίημα του Μ.Αναγνωστάκη « Ποιητική ».

4: Ποίημα του Κ.Βάρναλη «Οι μοιραίοι»



                                                                               Νίκος Σ. Παπαδόπουλος

                                                                                Κοινωνιολόγος-Εκπ/κος























































(4)